Die Another Day | jamesbondfansite

Die Another Day (2002)

The World Is Not Enough kwam uit in 1999. Normaal gesproken volgt er na 2 jaar weer een Bond maar de makers kozen er voor om nog een jaar te wachten en de film in 2002 uit te brengen. James Bond had toen namelijk een mijlpaal in de filmgeschiedenis bereikt door zijn 40 jarige jubileum te mogen vieren en zijn 20e avontuur te halen. Neil Purvis en Robert Wade werden weer aangetrokken om het script te schrijven. In mei 2001 was er een kladversie af die door producent Michael G. Wilson en Barbara Broccoli samen met de schrijvers besproken werd. Na het aantrekken van Lee Tamahori als regisseur volgden er nog de nodige herschrijvingen. Tamahori komt uit Nieuw Zeeland en was toen vooral bekend van de film “Once Were Wariors”. Na Die Another Day maakte hij onder andere xXx: State of the Union met Ice Cube, en Next met Nicolage Cage.

Toby Stephens, zoon van actrice Maggi Smith (Harry Potter) en acteur Robert Stephens, werd gecontracteerd om de Bondslechterik Gustav Graves te spelen. Rick Yune speelt zijn handlanger als Zao. De relatief onbekende Rosamund Pike werd gecast als Miranda Frost en Michael Madson speelt Damian Falco. De bekendste is wellicht Halle Berry die de rol van Jinx mag vertolken. John Cleese volgde de overleden Desmond Llewelyn op als Q, en zorgt hiermee voor de spaarzame hoogtepuntjes van de film. Pierce Brosnan zal voor de laatste keer terugkeren als James Bond. De productiekosten voor de film waren maarliefst $142 miljoen.

De pre-title sequence bevat vele spectaculaire stunts en opent met drie surfers, waaronder Bond, die op deze manier Noord Korea binnenkomen. De stunt op de enorme golf is gefilmd in Hawaii op het eiland Maui. In de winter ontstaan daar zeer grote golven en deze scene is met de kerst van 2001 opgenomen. De golven worden door de locale bewoners liefkozend “Jaws” genoemd omdat hij de surfers met huid en haar kan verslinden. Zoals gezegd speelt deze sequentie zich af in Noord Korea maar hij is opgenomen in Engeland. Omdat dit land maar 2 Aziatische stuntmannen kent, kregen verschillende karateka’s een snelcursus. De achtervolging met de Hovercraft is opgenomen in Aldervalley op een oefenterrein voor tanks. Aanvankelijk wilde special effects-man Chris Corbault de hovercrafts wielen geven, maar dit zag er niet realistisch genoeg uit. Het stuntteam van stuntcoördinator Vic Armstrong hadden de nodige moeite de logge voertuigen onder de knie te krijgen maar het resultaat mag er wezen.

Voor het 20e Bondavontuur wilde de makers graag de Aston Martin terug laten keren als Bonds dienstauto. Één van de spectaculairste scènes met de auto bevatte een achtervolging op het ijs, waarvoor de auto flink aangepast moest worden met onder andere 4-wiel aandrijving. De auto bleek zelfs zo goed aangepast te zijn dat het leek alsof hij gewoon op asfalt reed. Gladdere banden zorgde er uiteindelijk voor dat de auto’s (en ook een Jaguar voor Zao) goed gleden op het ijs. Voor de zekerheid was er een luchtkussen ingebouwd om te voorkomen dat de auto’s zouden zinken als het ijs het eventueel zou begeven.

Voor The Living Daylights hadden de makers een achtervolging met een ijsjacht in gedachte maar dat idee haalde de uiteindelijke film niet. In Die Another Day is hij wel even te zien. Het kostte de makers nog de nodige moeite om een goede locatie te vinden maar uiteindelijk werd er een meer gevonden in IJsland bij het plaatsje Höfn. Aan dit meer grenst een gletsjer. De stukken die hiervan afbrokkelen drijven in dit meer. Lee Tamahori leek het fantastisch als dit meer zou bevriezen en daar vervolgens een achtervolging op te houden vanwege de unieke locatie hiervan. De gevaarlijkste scènes, waaronder de flip van de Aston Martin zijn gefilmd op de backlot van Pinewood. Halverwege de pre-productie besloot Tamahori om 1/3 van de achtervolging in het ijspaleis te laten plaatsvinden waardoor de set, die al gedeeltelijk klaar was, versterkt moest worden om de zware auto’s te kunnen dragen. De set is ook gebouwd in de Pinewood Studio’s en wel in de beroemde “007-stage”.

De scènes die zich in Cuba afspeelden werden in Spanje opgenomen in Cadiz. De opnames waren gepland in april. In die tijd is het daar normaal gesproken aangenaam weer, maar de crew moest dit keer opvechten tegen zware regenval en bittere temperaturen. Het was zelfs zo erg dat men serieus overwoog na 6 dagen slecht weer het op te geven en de rest in Pinewood op te nemen, maar het gelukt lachte hun eindelijk toe. De laatste 2 dagen waren, tegen alle weersvoorspellingen, in zeer mooi waardoor onder andere de beroemde ode aan Ursula Andress, die uit de zee verrijst in Dr. No, kon worden gefilmd. Andere locaties waren onder andere Het Buckingham Palace voor de scène waarin Graves met een parachute aan komt gevlogen en Cornwall in Engeland in het Eden-project.

David Arnold schreef de muziek voor Die Another Day en maakte er een hightech score van. Als ode aan de eerdere Bonds samplede hij onder andere stukjes muziek van Dr. No in de soundtrack. De editor zorgde, zeker voor Bond begrippen, voor een moderne manier van monteren wat soms wel, maar soms ook niet werkt. Met name de vele versnellingen bezorgde de producenten eerst wat reserveringen, maar ze gingen uiteindelijk overstag.

Regisseur Lee Tamahori, fan van de digitale techniek, was mede verantwoordelijk voor de vele computereffecten in de film. Op de film is ook digital grading toegepast, een techniek om de kleurbalans digitaal aan te passen. De ronduit belachelijk scène waarin een digitale Bond op een enorme golf surft ten gevolge van een ijsberg die afbrokkelt, zat er al vanaf het begin al in. Dit is werkelijk een dieptepunt in de historie van de Bondfilms. Ook de finale met het Antonov vliegtuig is van een beschamend nivo. Dit lijkt meer op een xXx film met al zijn digitale effecten. De Bondfilms zijn geroemd en beroemd om hun actiescènes omdat deze grotendeels ook echt worden gedaan. Hiervan is niets terug te zien in deze finale.

Is dan alles zo slecht aan deze film? Nee. De pre-title sequence is leuk en ook het gegeven dat Bond dit keer niet kan ontsnappen en gevangen wordt genomen werkt verfrissend. De titelsong van Madonna vind ik ook leuk, hoe anders deze ook is in vergelijking met eerdere titelsongs. Omdat Die Another Day het 20e Bondavontuur zou worden werden er vele verwijzingen naar eerdere Bonds in gestopt. Dit maakt de film dan ook extra interessant om naar te kijken.

Over het geheel is Die Another Day naar mijn mening echter de slechtste Bond aller tijden en god zij dank besloten de makers om de volgende delen terug te brengen naar de stijl van de boeken van Ian Fleming. De film was tot dan toe wel de meest succesvolle film en bracht wereldwijd $432 miljoen op.